Na przemian frustrujący i ujmujący skrzat domowy Zgredek jest chlubą swego gatunku. Kiedy Harry po raz pierwszy ujrzał drobną istotkę odzianą w poszewkę na poduszkę, nie był pod specjalnym wrażeniem. Za to kiedy legumina ciotki Petunii rozprysła się po kuchennej podłodze, a on stał się jedynym podejrzanym, szybko pojął, że skrzaty potrafią wyprawiać niesamowite magiczne figle.
Ponieważ skrzaty znane są wielu narodom, występują w różnych postaciach i rozmiarach. Podobno większość w swoim naturalnym wcieleniu przypomina smukłego człowieka, który jednak w mgnieniu oka może zmieni kształt lub w ogóle zniknąć. Skrzat może by tak malutki, że z łatwością wyśpi się pod muchomorem, albo też tak duży, że można go wziąć za człowieka. Mroczne niemieckie skrzaty są ohydne, za to duńskie słyną z urody. W angielskich podaniach skrzaty to zazwyczaj pomarszczeni staruszkowie, natomiast skrzatki to piękne złotowłose panny.
Skrzaty wszystkich narodowości specjalizują się w wykorzystywaniu swych nadprzyrodzonych umiejętności, by integrować w ludzkie życie. Choć nigdy nie słyszeliśmy o skrzatach typu Zgredka i jego przyjaciół, zmuszonych służyć ludziom i kara się za nieposłuszeństwo, wiele chętnie angażuje się w pomoc w pracach domowych. Na przykład w bajce ,,Szewc i skrzaty" dwa skrzaty pomagają biednemu, głodnemu szewcowi, co noc wyrabiając doskonałe buty ze skóry, którą szewc wykłada przed pójściem spać. Kiedy jednak szewc i jego żona darują im ubranka, skrzaty, piszcząc z radości wdziewają nowiutkie stroje i odchodzą by już nigdy nie..powrócić.
Wydawać by się mogło, że to bardzo niewdzięczna odpłata za tak miły gest, lecz to naprawdę nic w porównaniu z niektórymi psikusami, do jakich są zdolne. W istocie trudno o skrzata(nawet domowego), który nie miałby żyłki do psot, a niektóre bywają zepsute do dna. W opowieściach ludowych Islandii i Niemiec skrzaty potrafią porwać niemowlę, wykraść bydło, a nawet sprowadzi chorobę na ludzi i zwierzęta. Skrzaty mają też zwyczaj siada na śpiących co powoduje złe sny(po niemiecku ,,koszmar" to Alpdrucken, czyli dosłownie ,,uścisk skrzata"), i rzucać czar na młodych mężczyzn, więżąc ich tak przez lata. Popularna amerykańska opowieść o przesypiającym 20 lat Ripie Van Winkle'u powstała na kanwie tego właśnie wydarzenia ludowego.
W Anglii złośliwym skrzatom przypisywano tyle nieszczęść, że dla opisu ich niecnych czynów, powstało całe specjalistyczne słownictwo. W średniowieczu o osobach i zwierzętach, które niespodziewanie zachorowały, a następnie umierały, mówiono, że padły rażone strzałą skrzata. Dowodem tych nikczemnych ataków miały być znajdowane niewielkie groty strzał, zwane ,,grotami skrzatów"(dziś wiemy, że twórcą tych grot, byli ludzie epoki kamienia). Dzieci, które miały na świat z wrodzonymi wadami, miały nosić skrzacie znamię.